APOPTOSE OF NECROSE? OF misschien LIPOLYSE?

Heb je je ooit afgevraagd wat er met adipocyten (vetcellen) gebeurt als we intensief ‘afvallen’? Ondertussen zijn er 

drie mogelijke scenario's voor de ontwikkeling van evenementen. En de keuze van de hardware-impact hangt af van welke we willen 

gebruiken.

OPTIE 1. LIPOLYSE. Bij hem is alles heel eenvoudig. Adipocyten hebben zogenaamde alfa-receptoren, die verantwoordelijk zijn 

voor de ophoping van vetinsluitsels in vetweefselcellen. En er zijn bèta-receptoren die juist activeren 

dezelfde lipolyse - de afbraak van vet in water, glycerol en vetzuren. Bestaat er enige twijfel dat alfa-receptoren dat wel zijn? 

van nature honderden keren actiever!
Wanneer we LIPOLYSE stimuleren, activeren we op de een of andere manier bètareceptoren en veroorzaken we het proces van vetafbraak

 in de vetachtige insluitsels van adipocyten. Tegelijkertijd lijden de vetcellen zelf niet, ze blijven meten 

levenspad en wacht op het moment waarop het mogelijk zal zijn om nieuwe voorraden te maken voor een regenachtige dag.

Welke hardwaretechnieken activeren lipolyse? Dit zijn myostimulatie, vacuüm, gedeeltelijk RF-liften, vibratiemassage, 

ultrasone fonoforese, lipolaser. Indirect werkende lipolytica in hardwarecosmetica, lichaamspakkingen en injecteerbare preparaten 

stimuleert ook de lipolyse.

En nu het meest interessante deel, namelijk de methoden om vetweefsel te vernietigen.

OPTIE Nr. 2. NECROSE. Ja, het is de necrose van de adipocyten die in verband wordt gebracht met het gebruik van direct werkende lipolytica bij 

injectie preparaten. Necroseprocessen worden ook veroorzaakt door cavitatie en, in kleine hoeveelheden, door RF-lichaamslifting. De 

proces van traumatische vernietiging van vetcellen begint. Het celmembraan (membraan) begint in te storten, de cel neemt toe 

in omvang zwelt de kern op, begint de afbraak van intracellulaire structuren en DNA en begint een ontstekingsproces 

in het weefsel, wat in de toekomst tot de vorming van fibrose kan leiden. Bovendien komen er vervalproducten in de vorm van gifstoffen in het lichaam terecht 

intercellulaire ruimte, waardoor het lichaam een ​​signaal krijgt dat het zojuist plotseling een merkbare hoeveelheid levend, functioneel, hoog heeft verloren 

gespecialiseerd weefsel.

De gevolgen van een overdosis kunnen zeer onaangenaam zijn. Celafbraakproducten kunnen giftig zijn voor het lichaam en het lichaam overbelasten. 

Het lichaam kan het proces van compensatie voor het verlies starten en een signaal geven om stamcellen te reserveren om snel te ‘rijpen’ tot stamcellen. 

adipocyten en nemen de plaats in van dode kameraden. Bovendien kunnen jonge adipocyten zich delen.

OPTIE #3. APOPTOSE. Dit is het meest interessante deel.
Apoptose is een genetisch geprogrammeerde celdood, die leidt tot de “zorgvuldige” demontage en verwijdering ervan. Het morfologische 

tekenen van dit actieve proces zijn veranderingen in het celmembraan ("losmaken"van blaasjes, zogenaamde apoptotische lichaampjes), desintegratie 

van de celkern, verdichting van chromatine en DNA-fragmentatie. Cellen die apoptose hebben ondergaan, worden herkend door 

macrofagen en andere fagocytische cellen en worden snel geconsumeerd. Het is erg belangrijk dat er tijdens apoptose een ontsteking ontstaat 

proces ontwikkelt zich niet en er is geen bedwelming van het lichaam. Wanneer we APOPTOSE lokaal stimuleren, op het gebied van vetdepots, 

we brengen het proces van ‘natuurlijke’ dood van vetcellen in gang, zonder stress voor het lichaam te veroorzaken. Als gevolg hiervan zijn de volumes van de 

verwerkte lokale vetopslag verandert onomkeerbaar; het is niet in staat de eerdere reserves aan vetinsluitingen en de volumes te accumuleren 

verdwijnen.